Είναι γνωστή σε όλους η ενδοοικογενειακή βία και η κακοποίηση που πραγματοποιείται σε γυναίκες. Δεν είναι όμως γνωστή και διαδεδομένη η βία και η κακοποίηση που πραγματοποιείται σε άνδρες. Διότι, αν για την πρώτη περίπτωση η κοινωνία γυρνάει την πλάτη πολλές φορές, για την δεύτερη περίπτωση γυρνάει την πλάτη ολοκληρωτικά.
Όσο και αν ακούγεται περίεργο, υπάρχει σημαντικός αριθμός ανδρών που δέχονται σωματική, λεκτική ή ψυχολογική βία από τις γυναίκες ή τις συντρόφους τους. Οι έρευνες ξεσκεπάζουν αυτό το φαινόμενο “ταμπού”. Συγκεκριμένα, στο “enikos.gr” δημοσιεύτηκε τις προάλλες μία ευρωπαϊκή μελέτη σύμφωνα με την οποία στην Ελλάδα, τρεις στους δέκα άνδρες κακοποιούνται σωματικά από την γυναίκα τους. Επίσης, επτά στους δέκα άνδρες πέφτουν θύματα ψυχολογικής βίας. Την έρευνα αυτή αναφέρει η συμβουλευτική ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Φρόσω Φωτεινάκη, στο “Πρακτορείο FM”.
Επιπλέον, διάβασα τις προάλλες και μία άλλη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό δρόμου “Σχεδία” (τεύχος Δεκεμβρίου 2015 – από τον Σπύρο Ζωνάκη) για αυτό το θέμα. Η έρευνα αυτή αφορά στοιχεία από την Ελλάδα και το εξωτερικό για την ενδοοικογενειακή κακοποίηση των ανδρών. Στη Βρετανία, σχεδόν το 40% των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας ανήκουν στο λεγόμενο “ισχυρό φύλο” (περίπου 600.000 άνδρες κάθε χρόνο). Στην Αυστραλία το ποσοστό αυτό φτάνει το 33%, ενώ στις ΗΠΑ 1 στους 7 ενήλικες άνδρες έχει υποστεί βία από τη σύντροφό του (35% των περιπτώσεων ενδοοικογενειακής βίας). Τα περισσότερα θύματα το αποκρίπτουν και αυτό γίνεται εμφανές αν υπολογίσουμε ότι στη Βρετανία, μόλις το 10% των κακοποιημένων ενδοοικογενειακά ανδρών απευθύνονται στην αστυνομία ή σε έναν επαγγελματία υγείας. Στη Γαλλία, μόλις το 3% των θυμάτων σωματικής ή ψυχολογικής βίας καταθέτουν μήνυση εναντίον της συντρόφου τους. Την ίδια στιγμή, το αντίστοιχο ποσοστό των γυναικών που επιλέγουν τη δικαστική οδό ανέρχεται στο 10% (σχεδόν το τριπλάσιο).
Όσον αφορά την Ελλάδα, ο επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου κύριος Ευστράτιος Παπάνης, πραγματοποίησε το 2008 τη μοναδική (πιλοτική) έρευνα για την ανδρική κακοποίηση στην Ελλάδα. Στην έρευνα αυτή συμμετείχαν 250 άνδρες καιθ 280 γυναίκες που εξετάστηκαν χωριστά και 142 έγγαμα ζευγάρια που εξετάστηκαν σε κοινή συνέντευξη. Τα ποσοστά των παντρεμένων ανδρών που ανέφεραν ότι είχαν δεχθεί φυσική βία (χαστούκι, κλωτσιά, γρατζουνίσματα, πέταγμα αντικειμένων, τραυματισμοί κ.λπ.), ανήρθαν στο 34,7%. Αυτοί οι άνδρες δεν επιτέθηκαν πρώτοι στις γυναίκες τους και μάλιστα το 12,7% αυτών ανέφερε πως αναγκάστηκε να καταφύγει σε νοσοκομείο για την περιποίηση τραυμάτων. Στα έγγαμα ζευγάρια που εξετάστηκαν μαζί, το ποσοστό ψυχολογικής βίας που αναφέρθηκε ήταν στο 78% εκ μέρους των ανδρών και στο 52,6% εκ μέρους των γυναικών.
Η κακοποίηση και η σωματική ή ψυχολογική βία ενάντια των ανδρών, είναι ένα θέμα ταμπού. Ένας κακοποιημένος άνδρας βρίσκεται σε χειρότερη θέση από μία κακοποιημένη γυναίκα, γιατί φοβάται τον χλευασμό της κοινωνίας. Αυτός είναι και ο λόγος που αυτοί οι άνδρες δεν μιλούν για το πρόβλημά τους. Άλλος ένας λόγος είναι και η επιμέλεια του παιδιού που φοβούνται ότι θα χάσουν στην περίπτωση διαζυγίου. Σε αυτό συμβάλλει και η κάκιστη αντιμετώπιση του θέματος από την Ελληνική δικαιοσύνη, η οποία δεν διαθέτει συμβεβλημένους ειδικούς ψυχολόγους – ψυχιάτρους, οι οποίοι θα είναι σε θέση να κρίνουν αν σε μία σχέση ή ένα γάμο έχει δεχθεί βία ο άνδρας ή η γυναίκα.
Υπάρχουν παραδείγματα ανδρών στην Ελλάδα που έχουν δεχθεί σωματική βία ή που τους έχει επιβληθεί από την γυναίκα τους η αποκοπή από το φιλικό ή και το συγγενικό περιβάλλον. Ωστόσο, δεν έχουν κανένα κέντρο κακοποίησης ανδρών (στην Ελλάδα), στο οποίο να μπορούν να απευθυνθούν. Στο εξωτερικό υπάρχει τέτοια μέριμνα. Η Ολλανδία, το 2009, θα γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα ανοίξει ξενώνες φιλοξενίας αποκλειστικά για άνδρες θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Κάτι αντίστοιχο θα συμβεί στη συνέχεια και στη Νορβηγία, τη Δανία, τη Σερβία, την Ινδία, τη Γαλλία, την Ελβετία και τη Μεγάλη Βρετανία.
Χωρίς αμφιβολία, η βία είναι κάτι που λαμβάνει χώρα στις μέρες μας. Σε διάφορες μορφές και με διάφορους τρόπους. Τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί έμφαση -και πολύ σωστά – στη βία κατά των γυναικών. Πρέπει όμως η καταδίκη της βίας να είναι συνολική. Απέναντι στις γυναίκες, αλλά και απέναντι στους άνδρες. Απέναντι σε όλους. Διότι η βία είναι βία, από όπου και αν προέρχεται και οπουδήποτε και αν απευθύνεται. Δεν μπορεί η κοινωνία μας να στηλιτεύει τους άνδρες που χτυπούν τις γυναίκες τους, αλλά από την άλλη να χλευάζει τους άνδρες που δέχονται βία από τις γυναίκες τους και δεν αντιδρούν από σεβασμό και φόβο. Αυτό είναι τουλάχιστον υποκριτικό.
Η παραπάνω φωτογραφία, προέρχεται από το διαδίκτυο.
