Θετική αίσθηση προκάλεσε η εικόνα της μουσουλμάνας μαθήτριας από την Αίγυπτο, να παρελαύνει δίπλα στην Ελληνική σημαία. Το συμβάν αυτό πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί, στην καθιερωμένη μαθητική παρέλαση στο Σύνταγμα.
Κάποιοι ήταν ευχαριστημένοι με αυτό το γεγονός, τονίζοντας την ανάγκη της αποδοχής της διαφορετικότητας στην Ελληνική κοινωνία. Άλλοι πάλι θεώρησαν εξευτελισμό για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου την παρουσία της συγκεκριμένης μαθήτριας με την μαντίλα. Για αυτή τη δεύτερη άποψη, δεν έχω να πω πολλά. Από που και ως που θα εξευτελιστεί ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου με την παρουσία της μουσουλμάνας μαθήτριας, όταν μάλιστα αυτή η μαθήτρια αισθάνεται Ελληνίδα; Δεν έχει το δικαίωμα ένα παιδί που είναι από άλλη χώρα αλλά μεγάλωσε στη δική μας, να αισθάνεται τη χώρα μας για δική του;
Για την πρώτη όμως άποψη, έχω να πω πως το νόμισμα έχει δύο όψεις. Η πρώτη όψη είναι αυτή της ικανοποίησης για την αποδοχή στην διαφορετικότητα και μάλιστα μέσα σε μία παρέλαση. Η άλλη όψη όμως έχει να κάνει με το γεγονός ότι ένα κορίτσι μικρής ηλικίας αναγκάζεται να φορέσει μαντίλα. Αναγκάζεται να υπακούσει σε μία αγκύλωση μιας συγκεκριμένης θρησκείας, άκρως σεξιστική και υποτιμητική για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.
Βέβαια, όλες (ή σχεδόν όλες) οι θρησκείες έχουν αγκυλώσεις. Τις οποίες δεν μπορώ να καταλάβω. Από το αν φοράς μαντίλα κρίνεται το τι άνθρωπος είσαι; Αν είσαι σωστός άνθρωπος ή όχι; Σέβομαι όλες τις θρησκείες και κυρίως το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν σε αυτές. Όμως, ανεξάρτητα αν πιστεύει κανείς στον Θεό ή όχι, δεν έχουν νόημα όλες αυτές οι αγκυλώσεις. Δεν έχουν νόημα για την πρόοδο του ανθρώπου και για την κοινωνική του ελευθερία.
Η παραπάνω φωτογραφία, προέρχεται από το διαδίκτυο.
