Συζήτηση έχει προκαλέσει η δήλωση του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, σχετικά με την αμφισβήτηση από τη μεριά του της Συνθήκης της Λωζάννης. Η δήλωση αυτή είναι αρκετά σημαντική και επικίνδυνη, αν αναλογιστούμε ότι η Συνθήκη της Λωζάννης καθορίζει τα σύνορα Ελλάδας και Τουρκίας, από το 1923 μέχρι και σήμερα.
Είναι βέβαιο ότι αυτή η δήλωση του Ταγίπ Ερντογάν πρέπει να απασχολήσει σοβαρά το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και το Γ.Ε.ΕΘ.Α.
Ωστόσο κατά την προσωπική μου άποψη, η κίνηση αυτή του Τούρκου Προέδρου ήταν καθαρά εσωτερικής κατανάλωσης. Φαίνεται ότι ο Ερντογάν θέλει να ασκήσει αντιπολίτευση στον Κεμαλισμό που επικράτησε στην Τουρκία από την ίδρυση της (1923), έως και την επικράτηση του Ερντογάν ως πρωθυπουργού. Θέλει να πάει κόντρα στους στρατιωτικούς, στο αντιπολιτευόμενο κόμμα και σε κάθε στοιχείο εντός της Τουρκίας, το οποίο έχει ως σημείο αναφοράς τον Κεμάλ Ατατούρκ. Άλλωστε, είναι γνωστή η εμφύλια αυτή διαμάχη που υπάρχει όλα αυτά τα χρόνια. Την είχα αναλύσει και αναφέρει σε αυτό το άρθρο το περασμένο καλοκαίρι, έπειτα από το αποτυχημένο πραξικόπημα.
Δυστυχώς, όλα αυτά τα τερτίπια τα βρίσκουν και τα κάνουν οι Τούρκοι. Εκμεταλλεύονται την καίρια γεωστρατηγική θέση τους και εκβιάζουν καταστάσεις προς όφελός τους, όπως στην προκειμένη περίπτωση που αμφισβητούν να σύνορα της χώρας μας στο Αιγαίο. Αυτή η καλή γεωστρατηγική θέση, τους δίνει το δικαίωμα να έχουν την εύνοια των μεγάλων δυνάμεων. Όπως και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η Γερμανία άργησε να καταδικάσει τη δήλωση Ερντογάν.
Το ζήτημα είναι τι κάνουν για όλες αυτές τις επαναλαμβανόμενες προκλήσεις, οι εκάστοτε Ελληνικές κυβερνήσεις. Οι κυβερνώντες, ασκούν εξωτερική πολιτική “Κολωνακίου” απέναντι στην Τουρκία. Είναι φανερό αυτό κατά καιρούς, με χαρακτηριστικά παραδείγματα. Και δυστυχώς, η κατάσταση στο ζήτημα αυτό είναι χειρότερη τώρα, που δεν έχουμε καμία οικονομική ανεξαρτησία.
