Συμπληρώνεται σήμερα ένας χρόνος από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Τέτοιες μέρες, ένα χρόνο πριν, ο ΣΥΡΙΖΑ (που αποτελεί και το βασικό κυβερνητικό κόμμα) υποσχόταν κατάργηση του μνημονίου, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, επιστροφή του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ για όλους. Αυτές ήταν οι βασικότερες και μερικές μόνο από τις δεσμεύσεις που έκανε.
Το ζητούμενο είναι το τι πήγε λάθος και τελικώς δεν έγινε τίποτε από τα παραπάνω. Τι πήγε λάθος και η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα είναι χειρότερη από αυτή που βρισκόμασταν ένα χρόνο πριν. Κατά τη γνώμη μου, ο ΣΥΡΙΖΑ το μεγαλύτερο λάθος του δεν το έκανε κατά τη διακυβέρνηση του. Το έκανε πριν από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015. Οι υποσχέσεις που έδωσε ήταν πολλές και μάλιστα ανεδαφικές. Οι παροχές που υποσχέθηκε, όπως για παράδειγμα η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, ήταν δίκαιες και μπορούσαν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση πολλών αδικιών. Όμως τα στελέχη του δεν εξηγούσαν το από που θα βρεθούν αυτά τα χρήματα, τη στιγμή μάλιστα που η χώρα είχε – και έχει – την ανάγκη εξωτερικού δανεισμού. Σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές η ερώτηση ήταν η ίδια: “Που θα βρείτε τα λεφτά;”. Οι απαντήσεις των στελεχών του κόμματος της αριστεράς, δεν ήταν πειστικές και τεκμηριωμένες. Θα μπορούσε κάποιος, μάλιστα, να υποθέσει ότι τις εξαγγελίες αυτές τις έκαναν με αρκετή “ευκολία”, προκειμένου να λάβουν περισσότερες ψήφους.
Από τη στιγμή λοιπόν που συνολικά το οικονομικό πρόγραμμά του ήταν ανεδαφικό, ήταν θέμα χρόνου για τον ΣΥΡΙΖΑ όταν θα γίνει κυβέρνηση, να “παγιδευτεί” σε αυτές τις παροχές. Διότι οποιαδήποτε συμφωνία και να ερχόταν θα ήταν χειρότερη του προγράμματος που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ (το περίφημο “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης”). Οποιαδήποτε στιγμή και αν ερχόταν, ακόμη και αν ερχόταν έγκαιρα και ήταν καλύτερη από αυτή που τελικώς ήρθε (π.χ. αν ερχόταν τον Φεβρουάριο).
Έτσι και έγινε. Η συμφωνία ήρθε και ήταν χειρότερη από όσα υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Το τρίτο μνημόνιο συνέβη και σφράγισε την αναξιοπιστία του. Η επανεκλογή του τον Σεπτέμβριο έγινε απλώς ως η επιλογή της λιγότερο χειρότερης λύσης και με την υψηλή ιστορικά αποχή του 43,84%.
Με αφορμή λοιπόν τον ένα χρόνο κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, καταλήγουμε στο ότι – σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ – ακολούθησε την περπατημένη και έπραξε όσα έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Υποσχέθηκε με ευκολία πολλά προεκλογικά, για να μαζέψει εκλογική πελατεία και μετά τις εκλογές έπραξε τα ακριβώς αντίθετα. Αυτό γινόταν όλα αυτά τα χρόνια, αυτό συνεχίζεται και σήμερα. Το θέμα είναι το πως αντιδρούν οι πολίτες σε όλη αυτή την κατάσταση. Μάλλον ως παθητικοί θεατές στο ίδιο έργο. Ένα έργο κακοπαιγμένο.
