Ξεκίνησαν σήμερα οι Πανελλήνιες εξετάσεις. Άλλη μία χρονιά όπου πολλά νέα παιδιά διαγωνίζονται για μία θέση σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ της χώρας μας.
Με βάση αυτό το γεγονός, είναι ευκαιρία να γράψω λίγες σκέψεις για τις εξετάσεις αυτές. Οι Πανελλήνιες έχουν πολλές στρεβλώσεις και αποτελούν κατά τη γνώμη μου έναν απόλυτα λανθασμένο τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι υποβαθμίζεται η έννοια του Λυκείου και οι γενικές γνώσεις που οφείλουν να πάρουν από αυτό οι μαθητές, ως αυριανοί πολίτες. Κακά τα ψέματα, από τα πολλά φροντιστήρια και το άγχος να πετύχουν στα Πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα, όλοι οι μαθητές (είναι λογικό να) αδιαφορούν για τα υπόλοιπα μαθήματα, κάποια από τα οποία είναι εξαιρετικά ουσιώδη ως προς τις γνώσεις που παρέχουν (όπως για παράδειγμα η Ιστορία γενικής παιδείας της Τρίτης Λυκείου).
Πέρα από αυτό λοιπόν, είναι και το γεγονός ότι καλείται ένας μαθητής να επιλέξει το μέλλον του από τα δεκαοκτώ του, χωρίς μάλιστα να έχει τη δυνατότητα να αλλάξει την επιλογή του. Δεν έχει αυτή τη δυνατότητα καθώς η προετοιμασία του κάθε μαθητή για τις Πανελλήνιες, σύμφωνα με το υπάρχον σύστημα, ξεκινάει από την Δευτέρα Λυκείου όπου επιλέγει μία από τις τρεις κατευθύνσεις. Επομένως, αν δώσει Πανελλήνιες στην Τρίτη Λυκείου, περάσει σε μία σχολή και διαπιστώσει φοιτώντας σε αυτή ότι δεν του αρέσει και δεν του ταιριάζει, δεν μπορεί να χαραμίσει έναν χρόνο ακόμη, για να περάσει εκεί που θέλει. Αν πάλι το κάνει, αυτό αποτελεί μεγάλη ταλαιπωρία. Αν πάλι η σχολή προτίμησής του βρίσκεται σε άλλη κατεύθυνση, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να “βγάλει ύλη” για 2 χρόνια, διαβάζοντας τα μαθήματα αυτής της κατεύθυνσης (για 2α και 3η Λυκείου). Εξαιρετικά δύσκολο.
Η λύση λοιπόν βρίσκεται σε δύο στάδια. Δύο στάδια, τα οποία θα δημιουργήσουν ένα δίκαιο και αξιοκρατικό σύστημα εξέτασης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το οποίο θα είναι απλό και δεν θα αναγκάζει τους γονείς στο να δίνουν ένα κάρο λεφτά στα φροντιστήρια.
1) Μάθημα σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού στα σχολεία, από την Πρώτη ή τη Δευτέρα Γυμνασίου, για μία ώρα την εβδομάδα. Με αυτό το μάθημα θα καταλάβει το κάθε παιδί τις κλίσεις και τα “ταλέντα” του. Θα καταλάβει και θα γνωρίσει τον εαυτό του και το τι του αρέσει να κάνει. Έτσι, θα γνωρίζει στα δεκαοκτώ του το επάγγελμα που μπορεί και θέλει να κάνει.
2) Κατάργηση των Πανελληνίων εξετάσεων και εισαγωγή των φοιτητών στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, μέσω εισαγωγικών εξετάσεων για κάθε Πανεπιστημιακό ίδρυμα. Ο κάθε μαθητής φοιτά στα τρία χρόνια του Γενικού Λυκείου ή του Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑ.Λ.) και παίρνει το απολυτήριό του. Έπειτα, προετοιμάζεται στα 3-5 μαθήματα για την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο ή το ΤΕΙ της αρεσκείας του και εκεί κρίνεται η είσοδός του ή η μη είσοδός του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι εισαγωγικές εξετάσεις μπορούν να γίνονται δύο ή τρεις φορές το χρόνο (ίσως ανά εξεταστική περίοδο) και το πλήθος των εξεταζόμενων μαθημάτων θα καθορίζεται από το κάθε πανεπιστήμιο (θα μπορούσε να είναι η έκθεση ένα από αυτά, ως γενικό μάθημα). Τα μαθήματα θα κυμαίνονται σε επίπεδο πρώτου εξαμήνου και για την ενίσχυσή του σε αυτά, θα μπορεί να απευθύνεται ο υποψήφιος φοιτητής σε αντίστοιχα φροντιστήρια.
Με αυτόν τον τρόπο θα αποκοπεί το Λύκειο από την τριτοβάθμια εκπαίδευση και ο κάθε μαθητής θα έχει τη δυνατότητα να παίρνει γενική γνώση από αυτό. Επίσης, αν κάποιος μαθητής μπει σε μία σχολή και διαπιστώσει στην πορεία ότι δεν του αρέσει, θα μπορεί με πιο εύκολο τρόπο, ανά πάσα στιγμή, να δώσει εξετάσεις για μία άλλη. Χωρίς να χάσει πολύτιμο χρόνο.
Κατα τη γνώμη μου, πρέπει το εκπαιδευτικό σύστημα να αλλάξει άμεσα στον τομέα αυτό. Πρέπει να δημιουργήσουμε τις βάσεις για την παιδεία του μέλλοντος, με ουσιαστική μόρφωση και όχι τυποποιημένη. Αλλιώς θα συζητάμε και τα επόμενα χρόνια για κείμενα άλλων εποχών, όπως αυτό του κατά τα άλλα αξιόλογου Ευάγγελου Παπανούτσου, το οποίο ήταν θέμα φέτος στο μάθημα της Έκθεσης.
Υ.Γ.: Εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά που δίνουν Πανελλήνιες αυτές τις ημέρες. Η σκέψη μου είναι μαζί τους. Καλή τύχη σε όλη τους τη ζωή!
