Το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι προσπαθούν αυτές τις ημέρες να πραγματοποιήσουν συνεργασία, με σκοπό τη συγκρότηση ενιαίου χώρου στο κέντρο και την κεντροαριστερά. Αποτέλεσμα ωστόσο δεν υπάρχει, όπως φαίνεται.
Οι ενέργειες αυτές για τη συγκρότηση της κεντροαριστεράς μας προσφέρουν άφθονο γέλιο, καθώς τα κόμματα που συμμετέχουν σε αυτό το διάλογο είναι ασυνεπή με την ιδεολογία τους. Για ποια κεντροαριστερά θα συζητήσει το Ποτάμι για παράδειγμα, όταν ο επικεφαλής του ο Σταύρος Θεοδωράκης διαφωνεί με την δωρεάν μετακίνηση των ανέργων;
Για ποια κεντροαριστερά θα συζητήσει το ΠΑΣΟΚ, όταν έχει εφαρμόσει όλα αυτά τα χρόνια μία τόσο άκρατη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Με αφορμή και την επέτειο ίδρυσης του το περασμένο Σάββατο (η 3η του Σεπτέμβρη), είναι μία καλή ευκαιρία να καταλήξουμε στην αναγκαιότητα της μη ύπαρξης αυτού του κόμματος. Χρόνια ολόκληρα έδωσε χρήματα που προέρχονταν από δανεικά, μόνο και μόνο για να έχει εκλογική πελατεία και τώρα ευαγγελίζεται μια εντελώς διαφορετική πολιτική. Αλλά αυτό είναι μία μεγάλη συζήτηση.
Σε ότι αφορά τώρα την κεντροαριστερά, αυτή θα πρέπει να έχει στην πολιτική της ατζέντα μια κοινωνική πολιτική. Μια στοιχειώδη κοινωνική πρόνοια για τους αδύναμους. Αυτό διαπιστώνει κανείς αν μελετήσει τις πολιτικές ιδεολογίες και συγκεκριμένα αυτή της κεντροαριστεράς. Τη λεγόμενη σοσιαλδημοκρατία (έστω και τη σύγχρονη μορφή της).
Αν εσείς βρείτε καμιά πολιτική πρόνοιας για τους αδύναμους στα πολιτικά προγράμματα και τα πεπραγμένα (κυρίως) του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και του Ποταμιού, τρυπήστε μου τη μύτη.
Ας μην μας κοροϊδεύουν λοιπόν. Ας πάψουν να λέγονται κεντροαριστερά κόμματα και ας αποτελέσουν αν θέλουν την ουρά της Νέας Δημοκρατίας. Αν και θα μου πείτε ότι και η κεντροαριστερά (ή αλλιώς σοσιαλδημοκρατία) αποτελεί εδώ και πολύ καιρό το υπηρετικό προσωπικό της δεξιάς και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, σε όλο τον κόσμο. Σωστό κι αυτό.
