Σήμερα είναι μία σημαντική ημέρα για τους απανταχού Χριστιανούς αλλά και για όλο τον κόσμο, μιας και κάποιες παραδόσεις του Χριστιανισμού αφορούν την αγάπη και την ειρήνη, άρα και όλους τους ανθρώπους του κόσμου, Χριστιανούς και μη.
Με αφορμή τη σημερινή ημέρα λοιπόν και με βάση το δίλημμα που θέτουν αρκετοί “πιστός ή άθεος”, θα αναφερθώ στο πραγματικό νόημα – κατά τη γνώμη μου πάντα – της πίστης στον Θεό. Έχοντας λίγες γνώσεις περί θρησκειών (είναι απαιτητικό ζήτημα και θέλει πολύ ψάξιμο) θεωρώ ότι ο Θεός και ο Χριστός, δεν απαίτησαν από εμάς τους ανθρώπους να νηστεύουμε. Απαίτησε πρώτα απ’ όλα να είμαστε καλοί άνθρωποι. Όλα τα υπόλοιπα έπονται. Το βασικότερο είναι να είμαστε σωστοί σαν άνθρωποι στα συναισθήματά μας και στις πράξεις μας. Όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.
Αυτό για όλους αυτούς τους υποκριτές, οι οποίοι δηλώνουν φανατικοί πιστοί (Χριστιανοί ή οτιδήποτε άλλο), εύχονται “Χριστός Ανέστη” και παράλληλα βρίζουν τους μετανάστες, χλευάζουν τους ομοφυλόφιλους, υποτιμούν τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες (ΑμεΑ) και δεν σέβονται τα ζώα. Έχουμε χορτάσει με αυτούς τους δήθεν πιστούς που προσεύχονται και πιστεύουν στο Θεό για το θεαθήναι. Πόση υποκρισία πια μπροστά στα μάτια μας…
Κάθε μέρα που περνά, διαπιστώνω πως δεν είσαι αυτό που δηλώνεις, αλλά αυτό που κάνεις. Ας αφήσουμε στην άκρη καλύτερα την επίδειξη του “πόσο πιστοί είμαστε στο Θεό και στο Χριστό” και ας κάνουμε πράξη – όσο μπορούμε – τα όσα ζήτησαν από εμάς. Ας είμαστε καλύτεροι άνθρωποι, οι οποίοι σέβονται τους γύρω τους. Από κει και πέρα το εάν πιστεύει κανείς στο Θεό ή όχι, είναι δευτερεύον και προσωπική του υπόθεση.
Υγεία, ευτυχία και τύχη σε όλο τον κόσμο!
Την παραπάνω φωτογραφία την βρήκα χθες στο facebook, από έναν φίλο που την ανέβασε. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη για το συγκεκριμένο άρθρο.
